شما در جشن حرمید و اینجا، حرم، آمده است به جشن ها

به گزارش روابط عمومی ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد خراسان شمالی،

همه به هم تبریک می گویند، 11 ذی القعده از راه رسیده و نور از چشمه خورشید خراسان میریزد.... دسته گل ها را در مشهد دور ضریح چیده اند و اینجا کاغذ رنگی و کتیبه های شادی توی مساجد و معابر و خیابان ها، ذوق ِدلتنگیِ آشکاری را بر پرده تماشا رنگ آمیزی کرده است.

همه به هم تبریک می گویند؛ نغمه خوشایند  و مشترکی که دل به دل می شود و دست به دست و  توی چشم ها مینشید و سُر می خورد روی گونه،  هوایی که از اکسیژن های آرام و معطر صحن گوهرشاد و انقلاب و  پنجره فولاد و سقاخانه اسماعیل طلا و بست طوسی و رواق امام خمینی(ره)  و کتابخانه و تالار قدس و  چایخانه های خوش طعم و خیابان امام رضا(ع) حالا رسیده است  به خراسان شمالی و توی تبرکی هایی که حرم با خودش آورده، نغمه روشن شادی طلوع می کند و می درخشد.

همه به هم تبریک می گویند؛ از صدای " اشفع لنا ... تا السَّلامُ عَلَى الدُّعَاةِ إِلَى اللَّهِ " ها و کلمه های بریده بریده و نم خورده استغاثه  تا نقطه ای کوتاه و گویا  و حُرمت ِ شادی میلاد  و حریم ناتمامی که همه دست ها آنجا گره خورده به بال پرواز که:

ای گنبد همیشه مطهر به عطــر اشک   جــز در حــریم کوی تو مــاوا نمـی کنم...

همه به هم تبریک می گویند؛ از علی آباد و مسجد جامع اش در منطقه روستایی بجنورد بو چه های کانون مهدویت و مسجد امام حسن عسکری(ع) و انجمن ادبی رهان و کانون نسیم رحمت و البته کانون علامه امینی و نوجوانان پرتلاشش، تا تنگه ترکمن و راز و غلامان و کانون قدس و گزآباد و محمدآباد مانه و اسلام آباد و حسین آباد  و شهرک ولیعصر(عج) شیروان و تا خانه های سملقانی ها  و عطر گیاهان کوهی در کشانک و مهدیه فاروج و گرمه و جاجرم  و پس از آن اسفراین و روستای کلات و حال خوش شهدایی در بام... جمله ها نور رضوی دارد و پیغام ها هم نقطه های پایانی کمی ، همه آغاز است و همگی ابتداست و شروع یک تبریک بلند بالا و آقاجانم رضایی ...

همه به هم تبریک می گویند؛ ورودی خانه شهدا  و چشم انتظاری برای حضور خادمان رضوی، دستانی بر سینه ارادت و السلام علیک یا علی بن موسی الرضا ها در کوچه پس کوچه های ساده و زلال شهری صمیمی  و راهی خودمانی و روشن در چهارراه های صفا، در بوق بوق ماشین های منتظر و هوای التیام روی تخت بیمارستان و راهروی ناگزیر اورژانس ها، مسجد و هوای خوب شبستان های دعا،  همه از هر جای خراسان شمالی نغمه خوان سرود تمسک بود؛ "من آمده ام  ای شاه پناهم بده" ها...

همه به هم تبریک می گویند؛ بچه های مسجد و گروه های سرود، پای سفره عقد مسجدی، توی مدرسه و همدلی نوجوانان توی صف های متوسطه و از موکب و  هیئت ها، پای پنجره خانه های شلوغ از کودکان و جهار فرزندی ها و بیشتر،  چشم های حلقه شده از اینجا  تا حرم امام مهربانی و مرور  ای صفای قلب زارم ها  و دسته دسته دل هایی که به زیر سایه خورشید  آرام گرفت و رفع دلتنگی کرد.

همه به هم تبریک می گویند و می خواهند آدم دیگری باشند همانکه امام رضا(ع) می خواهد  همان که سر بر آستان مبارک می گذارد و میهمان آن حال خوش مقرب می شود...

پایان/